با معرفي مدل‌هاي مختلف گوشي تاشو توسط شركت‌هاي مختلف، اين سوال بين علاقه‌مندان پيش مي‌آيد كه آيا الان زمان خوبي براي خريد اين مدل گوشي‌هاست؟ يا اصلا كسي به گوشي‌هايي مانند گلكسي زد فليپ نياز دارد؟ پاسخ كوتاه به اين سوال اين است: با اين قيمت‌ها، نه. اما اگر بخواهيم كمي عميق‌تر به اين موضوع بپردازيم، احتمالا بايد به گوشي تاشو شانسي دوباره دهيم.
مهمترين بخشي كه بايد در تمامي مدل‌هاي گوشي تاشو اصلاح شود، قيمت گزاف آن‌هاست. كاربران پذيرفته‌اند كه گوشي تاشو تكنولوژي جديد و گران‌قيمت دارند، ولي نمي‌توانند به هيچ عنوان اين را بپذيرند كه چرا گوشي ۲ هزار دلاري يا حتي ۱۵۰۰ دلاري بايد در عرض يك سال نابود شود. در نتيجه اولين انتظارمان از شركت‌هايي نظير سامسونگ و موتورولا اين است كه در ازاي قيمت‌هاي بالاي درخواستي خود، كيفيت ساخت و مقاومت گوشي را نيز بالا ببرند.
موضوع ديگر اينجاست كه تجربه نشان مي‌دهد كاربران علاقه بيشتري به فرم فاكتور گوشي هوشمند دارند. در نتيجه امثال گلكسي فولد و هواوي ميت X از محبوبيت كمتري نسبت به موتورولا ريزر و گلكسي زد فليپ برخوردارند. عرضه محدود آن‌ها را نيز در نظر بگيريد كه مزيد بر علت مي‌شود. در نتيجه گوشي تاشوي اينچنيني، در آينده اين صنعت جذاب جايي نخواهد داشت. از طرفي اما به موتورولا ريزر بر مي‌خوريم.
اين گوشي برخلاف گلكسي فولد، فرم فاكتور يك گوشي هوشمند را براي خود برگزيده و خبري از نمايشگرهاي بزرگ نيست. البته نمايشگر به كار رفته در اين گوشي در حالت باز به خوبي با همتايان «معمولي‌تر» خود رقابت مي‌كند، اما نه در جبهه كيفيت و مقاومت. موتورولا اين شانس را داشت تا با تكيه بر حس نوستالژيك كاربران، شروع قدرتمندي را در بازار اين گوشي‌ها تجربه كند، اما سخت‌افزار ضعيف، در كنار دوربين (بله يك دوربين) ضعيف‌تر و باتري ضعيف‌تر از دوربين ضعيف، نه تنها بر موج نوستالژي كاربران سوار نشد، ميراثي هم كه از موتورولا ريزر اورجينال باقي‌مانده بود هم نابود كرد. (كافيست به بررسي‌هاي اين گوشي نگاهي بيندازيد تا ضعيف بودن آن را بهتر بپذيريد)
در ظرف مقابل، سامسونگ توانست از مشكلات گلكسي فولد درس بگيرد و گجتي كامل‌تر و پخته تر را به بازار عرضه كند. از همين رو يكي از دلايلي كه ممكن است كاربران را ترغيب به استفاده از گلكسي زد فليپ و نمونه‌هاي مشابه موفق آن (نه موتورولا ريزر) كند، فضاي كمي است كه اين نوع از گوشي‌ها اشغال مي‌كنند. به نظر مي‌رسد اشغال فضاي كمتر براي كاربران امري مهم تر از ضخامت گوشي است. آن‌ها اين را پذيرفته‌اند كه گوشي‌هاي تاشو در كل فضاي كمتري اشغال مي‌كنند ولي در عين حال، ممكن است ضخامت بيشتري داشته باشند.
همچنين فرم فاكتور گلكسي زد فليپ به كاربران اين اجازه را مي‌دهد كه در كل گوشي هوشمند كوچك‌تري داشته باشند و در اين راه از نمايشگر بزرگ و باكيفيت نيز محروم نشوند. اين فرم فاكتور به كاربران اجازه مي‌دهد كه حس بهتري نسبت به گوشي خود داشته باشند و ديدن گوشي در حالت بسته و بلا استفاده شايد كمي ما را به استفاده كمتر از آن‌ها ترغيب كند. البته نمي‌توان كتمان كرد كه باز و بسته كردن و شنيدن صداي بسته شدن گوشي تاشو، لذت بخش است.
به همين دلايل است كه مي گوييم بايد شانس ديگري به گوشي تاشو داد. زيرا اين گوشي‌ها قدرت انتخاب را در اختيار كاربران قرار مي‌دهد: انتخابي كه اكنون وجود ندارد. شما به عنوان يك كاربر تنها مي‌توانيد ميان گوشي‌هاي اندرويدي و آيفون انتخاب كنيد. اين را هم فراموش نكنيد كه همه اين گوشي‌ها تقريبا يك شكل بوده و تفاوت آن چناني در طراحي آن‌ها ديده نمي‌شود.
منبع: